Ludwik II Jagiellończyk, król czeski i węgierski (Ludwig zu Hungern, Beheim konig), potwierdza Jerzemu Hohenzollernowi-Ansbachowi, margrabiemu brandenburskiemu (Georg, marggraven zu Brandenburg), że w przypadku jego bezpotomnej śmierci, prawa do księstw opolskiego i raciborskiego (herczogthumb Opeln und Ratibor) przejdą na jego brata Kazimierza (marggraf Casimir).
Org. niem., perg., 73 cm x 35 + 9 cm, na sznurze przywieszona (woskowa w czerwonej barwie) kolista, mocno uszkodzona pieczęć herbowa króla Ludwika II. Dokument dobrze zachowany.
Národní archiv v Praze, sygn. AČK 1958.
Lit: Grünhagen, Markgraf/II, nr 74, s. 368 (Ed.); Haas/VI, nr 442, s. 210 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium