Karol I Podiebradowicz, książę ziębicki (Carl, furst zu Monsterberg in Slesien), powołując się na przywilej otrzymany od króla czeskiego Władysława II Jagiellończyka (Wladislaus, zu Hungern, Behem kunig) o swobodnym dysponowaniu swym majątkiem, sprzedaje Janowi Turzonowi z Betlanowców , hrabiemu z Kremnic i zarządcy królewskich komornych kopalni na Węgrzech (Hans Turzo von Bettelheimzdorf, graven auf der Kremnitz, der koniglichen chammer bergk stedte in Hungarn), księstwo oławskie (furstenthumb Wolaw) z miejskim obwodem ścinawskim i rudnickim (weichpilder Steinaw und Rauden) z lennami, które ma na klasztorze w Lubiążu (closter Leubusz) i klasztorze Maryi Panny na Piasku we Wrocławiu (zu unser lieben Frawen aufem Sande zu Breslaw).
Świadkowie: Heinrich, burggraf von Dohne auf Tschirne; Peter von Hase Redlicz; Nickel Reicenbach Bilder genant von Cunczendorff; Hans Rottenbergk.
Org. niem., perg. 54 cm x 34 + 12 cm, na sznurze przywieszona (woskowa w naturalnej barwie) kolista pieczęć piesza Karola I Podiebradowica wraz z pieczęcią (woskowa w czerwonej barwie) sekretną. Dokument dobrze zachowany.
Národní archiv v Praze, sygn. AČK 1918.
Lit: Grünhagen, Markgraf/I, nr 17, s. 289-291 (Ed.); Haas/VI, nr 403, s. 195 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium