Władysław II Jagiellończyk, król czeski i węgierski (Wladislaw, zu Hunngern, Behem konig), daje swoją zgodę na zapis zmarłej księżnej śląskiej i opawskiej Katarzyny (Karherina in Slesien, hertzogin von Troppaw) [żony Jana II Szalonego], która w swym testamencie zapisała swojej córce Barbarze, księżnej głogowskiej i kseni żeńskiego klasztoru [klarysek] w Strzelinie (Barbara in Slesien, hertzogin zu Grossenglogaw und Freistat, abbtessri des jungfrawen closters zu Streln), swoje roszczenie przeciwko królowi na kwotę 1000 złotych węgierskich, na które została zawarta umowa i wydano dłużny list. Potwierdza to postanowienie jako najwyższy śląski książę i zobowiązuje się zapłacić za siebie i za swoich następców tę kwotę Barbarze z przychodu z pierwszego podatku, który zostanie mu wybrany na Śląsku (Slesien).
Org. niem., perg., 36,5 cm x 21,6 cm + 7,5 cm, na pergaminowym pasku była przywieszona pieczęć (utracona). Dokument dobrze zachowany (mocno poplamiony, z kilkoma dziurami), sygn. ČGL 578.
Lit: GL/II, nr 578, s. 312-313 (Reg.); Stelmach 2016, s. 152 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium