Władysław II Jagiellończyk, król czeski i węgierski (Wladislaus in Hungarn, Behem konigkh), na prośbę książąt, prałatów, rycerzy, seniorów, miast i wsi oraz obywateli Górnego i Dolnego Śląska (Ober und Nieder Slesien), przedstawioną przez księcia cieszyńskiego Kazimierza II, Starostę Generalnego Śląska (Kazimir, herczog in Testchen, haubtman in Oberen und Niederen Slesien) i Zygmunta Kurtzbacha wolnego pana z Trachenberg (Sigmund Kurczpach, freihern in Trachnnberg), potwierdza i odnawia wszystkie ich dokumenty, wolności, przywileje, łaski, prawa i obyczaje, dane im przez cesarzy i królów a zwłaszcza jego poprzednika Macieja Korwina (konig Mathais). Zobowiązuje się nie mianować Starostą Generalnym Śląska nikogo oprócz książąt śląskich. Spory między królem a książętami lub między samymi książętami rozstrzygać się będą na dworze królewskim we Wrocławiu (Breslaw) w obecności stanów w poniedziałek po niedzieli Jubilate i w poniedziałek po św. Michale. Spory między seniorami, rycerzami, miastami i mieszkańcami ich posiadłości lub obcymi należy rozstrzygać w sądach, do których należy pozwany, z prawem odwołania się do Najwyższego Starosty. Spory z mieszkańcami Górnego Śląska należy rozwiązywać w wyżej wymieniony sposób, jeśli chodzi o spory przed Najwyższym Starostą mają się odbywać w jednym mieście na Górnym Śląsku, wyznaczonym przez Starostę, raz w roku: w poniedziałek po Trzech Królach. Król zobowiązuje się nie żądać od ludności śląskiej służby podczas kampanii zagranicznych, tylko za żołd i rekompensaty szkód. Książęta, panowie i miasta są zobowiązani do złożenia mu ślubu wierności we Wrocławiu, z wyjątkiem księstwa świdnickiego i jaworskiego, które mają pozostać przy starych przywilejach. Zobowiązuje się nie podnosić podatków i nakładać podatków nadzwyczajnych. Nieposłusznych do posłuszeństwa przynagli Starosta Generalny. Stare cła pozostają w mocy, nowe nie mogą być ustanawiane.
Kop[1]. niem., pap., Dokument dobrze zachowany.
Národní archiv v Praze, sygn. ČGL 535.
Lit: GL/I, nr 535, s. 289-290 (Reg.); Stelmach 2016, s. 151 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium
[1] Prosta kopia z XVI wieku.