Jan IV Roth, biskup wrocławski (Johannes bischoff zu Breslaw), dokonuje ugody w sporze między Dorotą (Dorothea), wdową po Langnickerze (Langnickel) i zmarłym Heinzmannem (Heynczman), mieszczaninem nyskim, który postawił budynek na obszarze jej dworu i z tego powodu spotykały ją nieprzyjemności. Biskup potwierdzał prawa Doroty do wspomnianej posiadłości.
Świadkowie (11): Nicolaus Tawchan doctor yn geistlichen rechten, scolasticus vnnd thumherr vnnser hoenkirchen zu Breslaw (Mikołaj Tauchan, doktor prawa kanonicznego, scholastyk, kanonik we Wrocławiu); Nicolaus Lindener, doctor yn der ercztei (Mikołaj Lindener, doktor medycyny); dworzanie biskupi (hoffgesinde): Francz Waltstromer(Franciszek Waldströmer); Peter Lohenstein (Piotr Loeinstein); Melchior Borewicz (Melichar Borwitz); Lassel Sitsche (Władysław Sitsch); Hanns Loge (Jan Logau); Jorg Reibnicz (Jerzy Reibnitz); Cristoff Ottweyn (Krzysztof Ottwein) unnd Johannes Sweiczer canczelschreiber (Jan canczelschreiber, pisarz biskupi).
Org. niem., perg. 27,7 cm x 16,2 cm + 5,1 cm, na pergaminowym pasku przywieszona (woskowa w naturalnej barwie) kolista pieczęć herbowa (lekko uszkodzona) biskupa wrocławskiego Jana IV Thurzo. Dokument dobrze zachowany,
Zemský archiv v Opavě (ZA v Opavě), sygn. ŘJ Nisa, 46/2.
Lit: RGS/IV, nr 171, s. 69 (Reg).
Digitalizacja (link)