Jan II Szalony, książę śląski, żagański i na Wielkim Głogowie, Kożuchowie (Johannes, hertzug in Slezien, vo Sagan, unnd czu Grossenglogaw, Fremstadt), zapisuje Michałowi Krausowi, mieszczaninowi w Zielonej Górze (Mickil Crawsse, burger in Grwneberg), który mu pożyczył 100 złotych węgierskich, roczną pensję 10 grzywien miśnieńskich groszy we wsi Zatonie (Gontersdorff), to jest 9 grzywien na wsi (po 3 grzywny na św. Michała, Wigilię i św. Walpurgę) oraz jedną grzywnę na wójtostwie (zw dem Schoultczen do selbist) na św. Walpurgę. Michał ma pobierać pensję aż do spłacenia długi 100 złotych węgierskich, po czym pensja przypadnie książęcej komorze. Jeśli ludzie ze wsi albo sołtys nie zapłacą pensji w którymś z terminów, sędzia w Zielonej Górze ma pomóc Michałowi przy egzekwowaniu zastawu przed sądem w Zielonej Górze.
Org. niem., perg. 31,5 cm x 19,5 cm + 3,8 cm, na pergaminowym pasku przywieszona (woskowa w czerwonej barwie) kolista pieczęć herbowa księcia Jana II Szalonego. Dokument dobrze zachowany (nacięty w środkowej części).
Národní archiv v Praze, sygn. ČGL 422.
Lit: GL/I, nr 422, s. 229-230 (Reg.); Stelmach 2016, s. 151 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium