Władysław III Warneńczyk, król polski (Ladislaus tertius, rex Poloniae), po śmierci króla rzymskiego i węgierskiego Albrechta II Habsburga (Albertus, Romanorum et Hungariae rex), przyjmuję swój wybór na króla węgierskiego, który mu przedstawiło poselstwo wysłane do niego do Krakowa (Cracoviae) przez stany węgierskie. Król zobowiązuje się rządzić obydwoma królestwami w obronie wiary i w czterech punktach zobowiązuje się do przestrzegania i poszanowania praw Królestwa Węgier, do jego obrony przy pomocy polskich żołnierzy przeciw Turkom, odzyskania utraconych terytoriów (szczególnie Podola, Mołdawii i zastawu spiskiego), nie wybaczania rebeliantom, nie przywracania cesarzowej Barbary Cylejskiej (Barbara, Imperatries Romanorum) i postawienia przed sądem Małgorzaty, uwięzionej wdowy po straconym Janie Garai (Margaretha, quondam Johannis de Gara). Dokument przygotował Jan Taszka Koniecpolski, kanclerz (Johannes de Coneczpole, cancellarius) i Piotr Woda ze Szczekocin, podkanclerzy (Petrus Woda de Szczkoczini, vicecancellarius).
Org. łac., perg. 80,2 cm x 39,5 cm + 11,5 cm, brak pieczęci i pergaminowego paska, na którym była przywieszona. Dokument dobrze zachowany (poplamiony i pognieciony, z inicjałem królewskim).
Národní archiv v Praze, sygn. ČGL 247.
Lit: GL/I, nr 247, s. 138 (Reg.); Stelmach 2016, s. 150 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium