Zygmunt Luksemburski, cesarz rzymski, król węgierski i czeski (Sigmund, Romischer keiser und zu Hungern, Behem kunig), który zastawił Pucie III (Młodszemu) z Czastolowic (Puothe von Czastolowitz) za 6000 kop groszy praskich księstwo ziębickie (furtentum czu Munsterberg) ze wszystkimi przynależnościami, jako że przypadło ono prawem królowi czeskiemu po śmierci księcia ziębickiego Jana (herczog Hans von Munsterberg), a które zostało spustoszone wojną, chce polepszyć stan tej ziemi pewną władzą więc daje księstwo ziębickie ze wszystkimi przynależnościami i prawami, łącznie z klasztorem w Henrykowie (Henrichow) Pucie i jego dziedzicom w dziedziczną własność. Zygmunt, jako król czeski, zachowuje zaś prawo instalowania kanoników do kościoła kolegiackiego św. Krzyża we Wrocławiu (zum heiligen Creutz czu Bresllaw). Jeśli Puta umrze i nie będzie miał synów, jego spadkobiercy będą zobowiązani do oddania ziemi królowi dopiero po otrzymaniu od niego 6000 kop groszy.
Org. niem., perg. 59,8 cm x 34,8 cm + 11,3 cm, na sznurze przywieszona kolista dwustronna pieczęć Zygmunta Luksemburskiego (mocno uszkodzona). Dokument dobrze zachowany.
Národní archiv v Praze, sygn. ČGL 221.
Lit: GL/I, nr 221, s. 127 (Reg.); Stelmach 2016, s. 149 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium