Zbigniew Oleśnicki, biskup krakowski i konserwator praw zakonu franciszkanów (Sbigneus, episcopus cracouiensis), ustanawia na prośbę Mikołaja z Krosna, gwardiana (Nicolaus de Croschna, guardianus) i Bolka z klasztoru franciszkańskiego w Krakowie (Bolko de Monasterio sancti Francisci in Cracoviae), swoim zastępcom doktora dekretów Dziersława z Borzymowa, prebendarza w Bochni (Derslao de Borzimow, decretorum doctor, prebendario Bochniensis). Insertowany dokument papieża Bonifacego IX (Bonifacius episcopus) z 21. II. 1401 (die 20 Iuli), w którym nakazuje arcybiskupowi praskiemu (archiepiscopus pragensis) oraz biskupom krakowskiemu (cracouiensis episcopus) i ołomunieckiemu (olomucensis episcopus) ukarać tych duchownych, którzy utrudniają franciszkanom spowiadanie oraz przytacza insertowany dokument papieża Klemensa IV (Clemens, episcopus) z 20. VI. 1265 (XVo Kalnedas Julii), wydany w Perugii (Perusii), w którym pozwala franciszkanom na swobodne kazania i spowiadanie. Dokument spisał kleryk krakowski i notariusz publiczny Jan Skarbkonis (Johannes Skarbkonis, clericus cracouiensis, publicus notarius).
Org. łac., perg., 56 cm x 42,8 cm + 2,5 cm, na pergaminowym pasku przywieszona (woskowa w czerwonej barwie) kolista pieczęć z wizerunkiem stojącego biskupa z jego herbem biskupim. Dokument dobrze zachowany (z signum notarii).
Národní archiv v Praze, sygn. ŘF-L 13.
Lit: CDB/V/3, nr 1334, s. 234 (Reg. dok. z 1265 r.); RBM/V/I, nr 714, s. 50-51 (Reg. dok. z 1401); ŘF, nr 13, s. 19 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium