Wacław II Legnicki, biskup wrocławski (Wenczlaw, bisschoff zu Brezslaw), Ludwik I i jego syn Henryk VII z Blizną, książęta brzescy (Ludwyc zum Briege und Heynrich syn son, herczogen zu yn Slezien) oraz bracia Ruprecht I i Bolesław IV, książęta legniccy (Reuprecht und Bonczslaw, herczogen yn Slezien und herren zu Legnicz) w imieniu swoim oraz swych dziedziców uznają, że król Jan Luksemburski (Johannes, kunig zu Behmen), przyłączył księstwo wrocławskie (fursthenthum und herschefte zu Brezslaw), miasta Wrocław (Brezslaw), Środę Śląską (Nouwemarkt), Namysłów (Namsla) i księstwo świdnickie oraz jaworskie (fursthenthumen und herzogthumen zur Swyednicz und zum Yauwer) ze wszystkimi przynależnościami i lennami do Czeskiego królestwa i korony i ponownie zrzekają się na rzecz Wacława IV Luksemburskiego, króla rzymskiego i czeskiego (Wenzslaw, Romischin kunig und kunig zu Behem) oraz jego następców, prawa do tychże ziem, z wyjątkiem ziemi i miasta Niemczy (Nympcz), którą ma w zastawie.
Org. niem., perg. 67 cm x 32 cm + 5 cm, na pergaminowych paskach przywieszone 5 kolistych pieczęci. Pierwsza (woskowa w czerwonej barwie) herbowa pieczęć sekretna biskupa Wacława II Legnickiego. Dokument dobrze zachowany.
Národní archiv v Praze, sygn. AČK 1245.
Lit: Grünhagen, Markgraf/I, s. nr 24, 76-78 (Ed.); Haas/V, nr 29, s. 22 (Reg.); ACRB/V/1, nr 1248, s. 67 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium