Bolko III, książę śląski i pan ziębicki (Bolke, herczog in Slezien und herre czu Munsterberg), zrzeka się na korzyść Karola IV Luksemburskiego, cesarza rzymskiego (Karl, Romischer keyser und kunig czu Behem), jako króla czeskiego, jego syna Wacława IV Luksemburskiego (Wenczlaw, kunig czu Behem) oraz ich następców, królów czeskich, wszystkich roszczeń jakie by miał po swoim zmarłym kuzynie księciu Bolku II Małym, na księstwie świdnickim i jaworskim (Bolke, herczog czu der Sweidnicz und zu deme Jawor) oraz jego innych ziemiach.
Świadkowie: Rudolff, herczoge zu Sachsen; Johanns, erczbischoff zu Praga; Johanns, byschoff zu Olomuncz; Petir, byschoff czu dem Leutmuschel; Johanns, probst zu Wyschegrade; Bolko, herczoge czu Opul (Bolko III, książę opolski); Heynrich, herczoge zu deme Brige (Henryk VII z Blizną, książę brzeski).
Org. niem., perg. 46 cm x 25 cm + 2 cm, na paskach pergaminowych przywieszono 8 pieczęci. Pierwsza herbowa pieczęć sekretna (woskowa w czarnej barwie) księcia Bolka III. Dokument dobrze zachowany.
Národní archiv v Praze, sygn. AČK 1036.
Lit: Grünhagen, Markgraf/I, s. 519-521, nr 30 (Ed.); CIB/II/1, nr 604, s. 564 (z datą 29. I. 1370) (Reg.); ACRB/IV/5, nr 1039, s. 42 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium