Ludwik VI Rzymianin i Otto V Leniwy, margrabiowie brandenburscy (Ludowig genannt der Romer und Otte, marggraven zu Brandenborg und zu Lusitz, des hiligen Romischen Richs uebirsten camerer, pfalenczgraven bi Rine und herczogen in Beyern), pozwalają Karolowi IV Luksemburskiemu, cesarzowi rzymskiemu i królowi czeskiemu (Karl, Romischen keiser und kunge zu Beheim) spłacić od margrabiów Miśni, ziemię łużycką (marggraffschaft zu Lusitz) z wymienionymi zamkami i miastami, które im zastawił oraz zgadzają się aby Bolko II Mały, książę śląski, pan świdnicki i jaworski (Bolke, herzog zu Slezien und herre ze der Schwidenitz und zu dem Jawer), za 1000 kop groszy praskich, który cesarz Karol zapłaci margrabiemu Ludwikowi, mógł dożywotnio władać ziemią łużycką.
Org. niem., perg. 53,5 cm x 51 cm + 7,6 cm, na sznurach przywieszone 2 pieczęci: ostroowalna (woskowa w naturalnej barwie) pieczęć piesza księcia Ludwika VI Rzymianina oraz ostroowalna (woskowa w czerwonej barwie) pieczęć piesza księcia Ottona V Leniwego. Dokument dobrze zachowany.
Národní archiv v Praze, sygn. AČK 922.
Lit: CIB/II/1, nr 541, s. 525 (Reg.); ACRB/IV/4, nr 924, s. 73 (Reg.); Blechová/1, nr 96, s. 60-63 (Ed.).
Digitalizacja: Monasterium