Ludwik Węgierski, król węgierski (Lodovicus, rex Hungariae), zwraca ze zwierzchniej mocy miasteczka Byczynę i Kluczbork (opida Bittzyn et Kreutzeburg) Karolowi IV Luksemburskiemu, królowi rzymskiemu i czeskiemu (Karolus, Romanorum rex semper augustus et Boemiae rex), który darował jemu i Kazimierzowi III Wielkiemu królowi polskiemu (Kazomirus, rex Poloniae), księstwo płockie (ducatum Plottzensem) i wszystkie prawa do tegoż księstwo jak i w innych księstwach mazowieckich (Mazoviae). Obiecuje ponadto wspólnie z Kazimierzem III przestrzegać wszystkich układów zawartych z Karolem IV Luksemburskim i Bolkiem, księciem świdnickim (Bolko, dux Swidnicensis), a w szczególności prawa mieszczan świdnickich do swobodnego poruszania się po Polsce (Poloniae).
Org. łac., perg. 36 cm x 21,5 cm + 5,5 cm, na sznurze przywieszona (woskowa w naturalnej barwie) kolista majestatyczna, mocno uszkodzona pieczęć króla Ludwika Węgierskiego. Dokument dobrze zachowany.
Národní archiv v Praze , sygn. AČK 392.
Lit: Hrubý/II, nr 239, s. 291-292 (Ed.); Grünhagen, Markgraf/I, s. 331-332, nr 30 (Ed.); CDM/VIII, nr 208, s. 164 (Reg.); RŚ/II, nr 859, s. 304-305 (Reg.); ACRB/III, nr 394, s. 57 (Reg.); Zachová/V/4, nr 1506, s. 698 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium