Karol IV Luksemburski, król rzymski i czeski (Karolus, Romanorum rex semper augustus et Boemiae rex), z mocy rzymskiej królewskiej godności potwierdza insertowany dokument Rudolfa I, króla rzymskiego (Rudolphus, Romanorum rex) z 1290, 26 IX (VI Kalendas Octobris) danego w Erfurcie (Erfordiae) Wacławowi II, królowi czeskiemu (Wenczlau, rex Boemiae) w sprawie nadania lenn w ziemiach wrocławskich i śląskich a także lenn w Rzeszy, które zostały uwolnione po śmierci księcia Henryka IV Prawego (Heinricus, dux Waratislavie).
Świadkowie: Gerlacus, archiepiscopus Moguntius; Rudolfus, seniorus sacri imperii marescalus; Rudolfus, iuniore ipsius natus Saxoniae; Fridricus de Deck, Johannes, purgravius Nurnbergensis; Ulricus, lantgravius Lyugkemberch; Fridricus de Orlemund; Ulricus de Helfenstain; Rudolphus de Wertheim; Petrus de Hewy; Crafco de Holoch; Gotfridus de Pruneck; Eberharbus de Walkse; Eglolf de Friberg; Purghardus de Elrbach.
Org. łac., perg. 49 cm x 40 cm + 7,5 cm, na sznurze przywieszona kolista majestatyczna pieczęć (woskowa w naturalnej barwie) Karola Luksemburskiego. Dokument dobrze zachowany (z inicjałem królewskim).
Národní archiv v Praze, sygn. AČK 310.
Lit: CDM/VII, nr 774, s. 562-564 (Ed.); Hrubý/II, nr 59, s. 58 (Ed.); Spěváček/V/1, nr 336, s. 169 (Reg.); RI/VIII, nr 650, s. 55 (Reg.); ACRB/III, nr 307, s. 28 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium