Henryk IV Prawy, książę śląski i pan wrocławski (Henricus, dux Slesie et dominus Wratislavie), uwalnia cztery i pół dużych łanów szpitala w Ziębicach (hospitalis de Munsterberk) i wszystkie jego dwory, miejskie młyny, z którego szpital otrzymuje co roku pięć werdunków srebra, od wszystkich powinności i podatków, za co w szpitalu ma przebywać jeden chory.
Świadkowie: Bernhardus de Kamenz, praepositus Misnensis, cancellarius (Bernard z Kamenz, proboszcz miśnieński, kanclerz); Petrus, protonotarius (Piotr, protonotariusz); Johannes, plebanus in Munsterbergk (Jan, pleban w Ziębicach); Henricus Senco de Apolde; Czencone de Strzelin (Czenko ze Strzelina); Conradus, advocatus in Monstirberk (Konrad, wójt w Ziębicach).
Kop[1]. łac., pap. Dokument dobrze zachowany.
Národní archiv v Praze, sygn. ŘKř 86.
Lit: CDS/VII/3, nr 1669, s. 7 (Reg.); ŘKř, s. 60 (Reg.).
Digitalizacja: Monasterium
[1] Prosta kopia z XVI wieku.