Kopie przywilejów komendy joannickiej w Zagości:

  1. 1153-1155: Henryk Sandomierski, syn księcia polskiego Bolesława III Krzywoustego (Henricus filius Boleslai ducis Poloniae), daje szpitalowi św. Jana Jerozolimskiego (hospitali sancti Joanni Baptista de Hierosolimis) wieś Zagość (Zagost) i Beszowa (Boressovie alias Vlasow) z dobytkiem i poddanymi w innych miejscach (1r-v);
  2. 1244, 30 V (die secundo exeunte Maio): Bolesław V Wstydliwy, książę krakowski i sandomierski (dux Boleslaus, Cracoviae et Sandomiriae) z matką Grzymisławą (cum carissima materna), potwierdza na prośbę joannitów z Zagości (Zagost) przywileje, które im udzielili książęta Henryk [Sandomierski] i Leszek [Biały] (dux Henricus et dux Lestho), ich majątki Zagośc (Zagost), Janina (Janina), Beszowa (Vlaschova) i Januszowice (Janusovici) oraz to, że ich poddani są oswobodzeni od wszystkich podatków i robót a oni są podporządkowani tylko im.

Świadkowie: archiepiscopus Fulco (Pełka, arcybiskup gnieźnieński); Prandotta episcopus (Prandota, biskup krakowski); Thedoricus cancellarius (Teodor, kanclerz); Clemens palatinus cracouiensis (Klemens z Ruszczy, wojewoda krakowski); Florianus (Florian); Pribislaus (Przybysław); Laurentius (Wawrzyniec) civile (mieszczanie); Gerardus, Abbas de Claratumba (Gerard, opat w Mogile) (2r-v).

  1. 1257, 4 VI (quarto die Junii): Bolesław V Wstydliwy, książę krakowski i sandomierski (Boleslaus, dux Cracoviae et Sandomiriae), na prośbę stolnika sandomierskiego Warsana (Varsonis, dapifer sandomiriensis), zwalnia wozy Dietricha z Zagości (Theodoricus de Zagost) i jego następców z opłat za przejazd i pozwala mieszkańcom na wypas na polach Skorocice (Scoruozuz) i „Votche”.

Świadkowie: comes Wars, praefatus, procurator (Wars, starosta); Jacobus venator de Globsek (Jakub, łowczy z Kłobucka); Damarad subiudex Cracovie (Damarad, podsędek krakowski); Petrus Tribunus Vislicensis (Piotr, wojski wiślicki); Ratiborius de Podlase (Racibor z Podlasia) (3r).

  1. 4 IX (4 Septembris), Mielec (Milice): Książę Kazimierz II Sprawiedliwy (Casimirus dux), potwierdza darowiznę wsi przez księcia Henryka, jego brata (dux Henricus), szpitalowi św. Jan Jerozolimskiego (hospitalis sancti Joanni Hierosolimitanorum) i uwalnia jego poddanych od podatków i robót.

Świadkowie: Lupius, episcopus Plosensis (Lupus, biskup płocki); Spentoslaus, Radoslaus, Paulus, subcamerarii (Spentoslaus, Radosław, Paweł, podkanclerze) (3v-4r).

  1. Przywilej księcia Bolesława V Wstydliwego i jego matki Grzymisławy taki sam jak nr 2 (4r);
  2. 1258, 24 III (in die Annunciationis), Kraków (ecclesia beata Mariae): Biskup krakowski (cracoviensis episcopus), dokonuje zamiany między dziekanem sandomierskim (sandomiriensis decanus), a plebanem w Zagości (Zagost), dziesięcinę otrzymuje pleban, a wieś Busko (Ruscza) dziekan.

Świadkowie: praepositus Jaschorhonus (prepozyt Jaschorhonus); Petrus, cantorus (Piotr, kantor); Benedictus, custos (Benedykt, kustosz); Walter, thesaurarius (Walter, skarbnik); Joannes, Miloslaus praepositi (Jan i Mirosław, prepozyci), Scarbimiriensis et Cracouiensis canocnici (kanonicy skarbimirscy i krakowscy); Petrus, cancelarius (Piotr, kanclerz) (5r-v).

Kop[1]. łac., pap. Dokument dobrze zachowany.

Národní archiv v Praze, sygn. ŘM 3072.

Lit: Delaville/I, nr 213, s. 164-165 (Ed. 1); Delaville/II, nr 2325, s. 617 (Ed. nr 2); CDP/III, nr 4, s. 4-5 (Ed. 1); CDP/III, nr 23, s. 45-47 (Ed. 2); CDP/III, nr 35, s. 76-77 (Ed. 3).

Digitalizacja: Monasterium

[1] Kopia z XVII wieku.